Dom Pomocy Społecznej w Czerewkach

Kontrast:

Czcionka: A A A

Dom Pomocy Społecznej w Czerewkach usytuowany jest w Gminie Juchnowiec Kościelny, w Powiecie Białostockim. Gmina Juchnowiec Kościelny leży na obszarze dwóch mezoregionów: Doliny Górnej Narwi i Wysoczyzny Białostockiej. Od północy graniczy z Białymstokiem, zaś od południa, jej naturalną granicę stanowi rzeka Narew. Jest gminą o charakterze rolniczym, posiadającą ciekawe tereny rekreacyjne, szczególnie w okolicach rzeki Narew.

Dom Pomocy Społecznej w Czerewkach przeznaczony jest dla osób przewlekle somatycznie chorych i osób w podeszłym wieku, którym zapewnia warunki godnego i bezpiecznego życia, intymności i niezależności, jak również w dużym stopniu przystosowuje do osiągania jak największej samodzielności. Usytuowany jest na działce o powierzchni 12 200 m2. W najbliższym sąsiedztwie znajdują się posesje okolicznych rolników, grunty rolne oraz od strony południowej obiektu boisko do gry w piłkę nożną. Wokół budynku znajdują się trawniki i pasy zieleni z rabatami kwiatowymi, krzewami i drzewami ozdobnymi. Miejsce to stwarza bardzo dogodne warunki do realizacji terapeutyczno – opiekuńczych założeń domu. Dom mieści się w dwupiętrowym budynku, podpiwniczonym, z poddaszem użytkowym, na bazie lokalowej jednego obiektu, w kształcie litery „u”, z podziałem na połączone ze sobą sektory: A, B, C, D oraz sektor E – budynek kotłowni.
Rozmieszczenie pomieszczeń w poszczególnych sektorach przedstawia się następująco:
- Sektor „A” – budynek piętrowy, częściowo podpiwniczony z poddaszem użytkowym. Na parterze usytuowana jest pralnia z zapleczem socjalnym oraz izolatka i pokój pro-morte z chłodnią na dwoje zwłok. Piętro zajmują cztery pokoje mieszkalne dwuosobowe z trzema łazienkami i toaletą oraz pokój gościnny wraz z kuchnią i łazienką. Poddasze użytkowe zajmuje suszarnia, a w piwnicy mieszczą się pomieszczenia magazynowe.
- Sektor „B” – budynek dwupiętrowy, częściowo podpiwniczony z poddaszem użytkowym. Na parterze mieszczą się pomieszczenia administracyjne oraz dyżurka pielęgniarek z gabinetem zabiegowym. Na I i II piętrze jest 12 pokoi mieszkalnych dwuosobowych z oddzielnymi łazienkami i toaletami, po sześć na każdej kondygnacji. Ponadto na I piętrze usytuowana jest świetlica, sala terapii zajęciowej oraz pomieszczenie pomocnice do prania i suszenia, a na II piętrze - biblioteka z czytelnią, kaplica ekumeniczna i kuchenka pomocnicza. Pomiędzy sektorem „A” i „B” na pierwszym piętrze oraz „B” i „C” na drugim piętrze zamontowana jest platforma schodowa, a na parterze wykonany jest podjazd. Poddasze użytkowe zajmują pomieszczenia do terapii i rehabilitacji, sala gimnastyczna oraz pracownie terapii zajęciowej.
- Sektor „C” – budynek dwupiętrowy, podpiwniczony z poddaszem użytkowym. Zamontowana jest w nim winda dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych, umożliwiająca swobodne przemieszczanie się po wszystkich kondygnacjach. Na parterze, I i II piętrze oraz poddaszu użytkowym mieści się łącznie 21 pokoi trzyosobowych oraz 6 dwuosobowych wraz z łazienkami przy każdym z nich. Ponadto na poddaszu usytuowany jest gabinet zabiegowy, a w pomieszczeniach piwnicznych szatnie personelu, brudownik i czystownik – pomieszczenia do przetrzymywania brudnej i czystej odzieży i pościeli oraz palarnia. Pomiędzy sektorem „C” i „D” na pierwszym piętrze zamontowana jest platforma schodowa.
- Sektor „D” – budynek parterowy, podpiwniczony z poddaszem użytkowym. Parter zajmuje kuchnia z zapleczem i jadalnia, piwnice – zaplecze kuchenne magazynowe oraz rozdzielnia i pomieszczenia warsztatowe, a poddasze użytkowe - pokój dziennego pobytu - największe pomieszczenie w obiekcie, z toaletami, pomieszczeniem gospodarczym i magazynem.
- Sektor „E” – budynek parterowy, w którym znajduje się kotłownia.
Do budynku prowadzi jedno wejście główne z podjazdem przystosowanym dla osób niepełnosprawnych od strony wschodniej oraz drugie podobne od strony zachodniej. Dom wyposażony jest w wymagane systemy przyzywowo–alarmowy i alarmowo–przeciwpożarowy. Na korytarzach zamontowane są poręcze ułatwiające przemieszczanie się osobom mającym trudności w samodzielnym poruszaniu się.

        Miejscowość Czerewki leży 24 km na południowy wschód od Białegostoku, przy drodze powiatowej do Doktorc, Łap i Bielska Podlaskiego przez Strablę, nad malowniczą doliną Narwi, która słynie z czystego powietrza.
        W odległości 4 km od naszego Domu znajduje się parafia rzymskokatolicka pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Tryczówce, która została erygowana dnia 8.12.1928 roku Budowa kościoła została ukończona w 1931 roku za czasów ks. Alfonsa Borowskiego.
        Na terenie Domu od 1989 roku istnieje kaplica ekumeniczna, w której posługują kapelani wyznania rzymskokatolickiego i prawosławnego. W 1995 roku ks. abp Stanisław Szymecki wydał dekret pozwalający na przechowywanie Najświętszego Sakramentu.
        700 m od Domu, we wsi Kożany znajduje się cerkiew parafialna pw. Świętego Krzyża. Wieś Kożany wspomniana jest w dokumentach już na początku XVI wieku. Dokument o nadaniu cerkwi kożańskiej - cześnika podlaskiego Mateusza Lewickiego - dóbr ziemskich, potwierdza istnienie parafii prawosławnej w XVI wieku.
        Obecna cerkiew pw. Podwyższenia Krzyża zbudowana została w roku 1886, obok wsi Kożany, na wzgórzu prawego brzegu rzeki Narew, w miejscu, w którym do 1839 roku istniała cerkiew pw. Św. Jerzego, wyświęcona jako filialna parafia Suraża. Od roku 1905 parafia staje się samodzielna. W 1992 roku w cerkwi został przeprowadzony remont i została ona wciągnięta do zabytków „0” klasy.
        Historia terenów, na której leży Gmina Juchnowiec Kościelny, nie jest jeszcze w pełni poznana i udokumentowana, szczególnie jeśli chodzi o czasy najdawniejsze. Najstarszym śladem kultury materialnej są odkryte w 1938 roku we wsi Rostołty kurhany z III w. n.e. Odnaleziono tam cenne przedmioty z brązu, umieszczone obecnie w Muzeum Podlaskim w Białymstoku. Wśród zabytków gminy wyróżnia się murowany kościół pw. Św. Trójcy z roku 1764, znajdujący się w Juchnowcu Kościelnym, miejscowości znanej już od 1547 r., kiedy to podskarbi litewski Stanisław Włoszek ufundował dla niej drewnianą świątynię, która potem uległa zniszczeniu. Późnobarokowy kościół parafialny, przebudowany został w 1906 roku, a od roku 1997 stał się sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin i jest celem wielu pielgrzymek. Ciekawym miejscem jest również położona na polanie w lesie drewniana cerkiew z XIX w., w której znajduje się ocalała z dwóch pożarów ikona Matki Bożej. Miejsce to nazywane jest przez miejscową ludność „Świętym miejscem”. Innym zabytkiem sakralnym wartym odwiedzenia jest drewniana kapliczka prawosławna z przełomu XVIII i XIX w., a także murowana kaplica z 1900 r. p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szerenosach. Na terenie gminy znajduje się również kilka zabytków o charakterze świeckim. Należą do nich: murowany dworek szlachecki z końca XIX w., będący obecnie własnością prywatną, malowniczo otoczony starymi drzewami, krzewami i stawami zespół dworski w Juchnowszczyźnie z XVII w. z drewnianym dworem z pocz. XIX w., ruiny pałacu z pocz. XIX w. w Lewickich oraz zespół pałacowo-dworski z murowanym dworem z pocz. XX w. w Niewodnicy Nargielewskiej.